Γιώργος Κουρουπός

Γιώργος Κουρουπός
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Γιώργος Κουρουπός (Ελληνικά)
Γέννηση	1 Ιανουαρίου 1942; Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Σπουδές	Ωδείο Αθηνών (1953–1965); Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (έως 1967); Κονσερβατόριο του Παρισιού (1968–1972)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συνθέτης; πιανίστας; μαθηματικός
Εργοδότης	Κονσερβατόριο του Παρισιού (1971–1976)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Prix Benois de la Danse (1996)
	δεδομένα

Ο Γιώργος Κουρουπός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και είναι Έλληνας συνθέτης.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιώργος Κουρουπός σπούδασε πιάνο και θεωρητικά στο Ωδείο Αθηνών (1953-1965) και Σύνθεση στο Παρίσι (1968-1972), στη τάξη του Ολιβιέ Μεσιάν, μετά από υποτροφία της Γαλλικής κυβέρνησης, αποφοιτώντας με βραβείο σύνθεσης. Είναι απόφοιτος της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1967). Την περίοδο αυτή έγραψε το έργο "Αντιφωνίες", (έργο 1, 1967) πάνω σε κείμενα από τους ψαλμούς του Δαβιδ (VI,XXII,XLVI). Έχει συνεργαστεί με το Μάνο Χατζιδάκι ως πιανίστας στις συναυλίες και στις ηχογραφήσεις του, με το σκηνοθέτη-σκηνογράφο Γιάννη Κόκκο και τον J.M.Ribes, ("Ο Θεός το θέλει", 1975) καθώς επίσης και με τον Antoine Vitez ("Griselidis", 1977), έργα του τα οποία παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ της Αβινιόν. Ως πιανίστας, συνεργάζεται με τον βαρύτονο Σπύρο Σακκά με πολλές εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το 2004 συνθέτει την πλέον γνωστή, δραματική καντάτα, "Μονόγραμμα", σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη. Έχει διοριστεί αναπληρωτής διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (1977-81), πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1982-84), διευθυντής του μουσικού τομέα της "Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής Ανάπτυξης Καλαμάτας" (1985-90), διευθυντής στο Δημοτικό Ωδείο Πειραιά, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της "Εθνικής Λυρικής Σκηνής" την περίοδο 1994-1999, ενώ από το 1995 είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής της "Ορχήστρας των Χρωμάτων". Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, από το 2000 μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του "Ιονίου Πανεπιστημίου" και από το 2003 καθηγητής στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Το Δεκέμβριο του 2012 αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, -μετά από παραίτηση του Νίκου Τσούχλου-, για μια μεταβατική περίοδο, με στόχο να συμβάλει στη δυναμική πολιτιστική παρουσία του Οργανισμού.

Έχει τιμηθεί με το βραβείο "Ν. Καζαντζάκη" από το Δήμο Ηρακλείου και με το διεθνές βραβείο Benois de la danse (1996), για το συμφωνικό του μπαλέτο "Οδύσσεια", μια συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής και της όπερας του Αμβούργου.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έργα για ορχήστρα: "Σπουδή στις Γεωμετρικές Προόδους" (έργο 6, 1970), "Εκκλησιάζουσαι" (έργο 8, 1971), "Abstr' Acte" (έργο 21, 1974).

Μουσική δωματίου: "5 Νυκτερινά" (έργο 7, 1970), "Ελεγεία" (έργο 12, 1971), "Μεταμορφώσεις" (έργο 16, 1973), "Φαντασιώσεις της Πρωτοπορίας" (έργο 18, 1973), "3 κομμάτια" (έργο 20, 1974), "Εσπερία" (έργο 25, 1977), "Impromptu: "Αυτοσχεδιασμός" στη μνήμη Γιάννη Χρήστου" (έργο 31, 1980), "13 όγδοα με αγάπη" (έργο 43, 1984), "Τα μυστικά μιας μοναχικής κιθάρας" (έργο 65, 1989), "Σονάτα σε σι ελάσσονα για τσέλο και πιάνο" (έργο 66, 1990), "3 σκίτσα για τον Μιχάλη" (έργο 69, 1991), κ.α.

Έργα σκηνικά: "Ερμής και Προμηθέας" (έργο 10, σε ελεύθερη μετάφραση των στίχων 944-1033 του "Προμηθέα Δεσμώτη" 1971. "Les enfants du sable" ("Τα παιδιά της άμμου", έργο 19, 1974), "Dieu le veut" ("To θέλει ο Θεός", έργο 22, 1975), "Le tricot rouge" ("To κόκκινο πλεκτό", έργο 23, 1976), "Ο Πύργος της Βαβέλ" (έργο 24, 1976), "Λαβύρινθος" (μονόπρακτη όπερα 1984), "Η κοκκινοσκουφίτσα" (έργο 55, 1988), "Λεόντιχος-Χηνίδας-Ύμνις" (έργο 58, 1988), "Πυλάδης" (έργο 72, 1991), κ.α.

Έργα φωνητικά: 3 καντάτες-μεταγραφές από σκηνική μουσική του συνθέτη: "Προμηθέας Δεσμώτης" (έργο 29α, 1979), "Λυσιστράτη" (έργο 41α, 1983), "Φονικό στην εκκλησιά" (έργο 38α, 1982), "Αντιφωνίες" (έργο 1, 1967), "Ομηρικά Ι" ("Οδύσσειας" Η' 43-44, έργο 4, 1969), "Ομηρικά ΙΙ" ("Οδύσσειας" ΙΒ' 184, έργο 5, 1970), "Αντίβαρο" (έργο 13, 1971), "Σύγκρουση" (έργο 15, 1972), "Το γάλα του αιγιαλού" (έργο 47, 1986), "Εισαγωγή στο <Κιβώτιο> του Άρη Αλεξάνδρου" (έργο 52, 1987), "Αφιέρωμα στον Οδ. Ελύτη" (έργο 68, 1990), κ.α.

Χοροδράματα: "Γένεσις" (έργο 11, 1971), "Οιδίπους Άνθρωπος" ("Oedipus homo", έργο 28, 1978), "Ταξίδι" (έργο 49, 1986), "Βάκχες" (από τον Ευριπίδη σε μετάφραση Γ. Χειμωνά, έργο 56, 1988), "Ιχνευτές" (έργο 57, 1988), "Οδύσσεια" (1995), κ.α.

Σκηνική μουσική: "Ρήσος" (έργο 2, 1968), "Εκκλησιάζουσαι" (έργο 8, 1971), "Προμηθέας Δεσμώτης" (έργο 29, 1979), "Εκάβη" (έργο 33, 1981), "Ελένη" (έργο 39, 1982), "Λυσιστράτη" (έργο 41, 1983), "Φοίνισσες" (έργο 42, 1983), "Άλκηστις" (έργο 44, 1984), "Τρωάδες" (έργο 53, 1987), "Βάκχες" (έργο 56, 1988), "Ιχνευτές" (έργο 57. 1988), "Φοίνισσες" (έργο 67, 1990), "Ρήσος" (έργο 71, 1991), "Ηλέκτρα" (του Σοφοκλή, έργο 73, 1992), "Μήδεια" (1993). "Η τρελή του Σαγιό" (του Ζιροντού, έργο 36, 1981), "Φονικό στην εκκλησιά" (έργο 38. 1982), "Χάρολντ και Μωντ" (έργο 46, 1984), "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα" (έργο 51, 1986), "Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας" (έργο 59, 1987), "Άμλετ" (έργο 60, 1988), "Ο Ρόζενκραντς και ο Γκίλντεστεν" (έργο 60α, 1988), "Δον Χουάν" (έργο 61, 1989), "Κατσούρμπος" (έργο 63, 1989), "Βολπόνε" (έργο 64, 1989), κ.α.

Τραγούδια: "Κινούμενη άμμος" (έργο 3, 1968), "Ελληνικό τραγούδι" (έργο 9, 1970), "Λάι" (έργο 14, 1971), "Νάνου-νάνι" (έργο 27, 1978), "6 τραγούδια για ποντίκια" (έργο 30, 1979), "Η συνέλευση των ζώων" (έργο 32, 1981), "Σερενάτα για 2" (έργο 34, 1981), "6 τραγούδια της Δωδεκανήσου" (έργο 35, 1981), "8 τραγούδια σε ποίηση Λόρκα" (έργο 40, 1982), "3 χορωδιακά τραγούδια" (έργο 48, 1986), "16 Χάι-κάι" (έργο 62, 1989),κ.α.