Άννα Καλουτά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ειρήνη-Άννα Καλουτά
Η Άννα Καλουτά στην ταινία Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927
Γέννηση29 Σεπτεμβρίου 1918
Αθήνα, Ελλάδα
Θάνατος17 Απριλίου 2010 (91 ετών) Αθήνα, Ελλάδα
Αθήνα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
ΚατοικίαΚυψέλη[1]
ΕθνικότηταΕλληνική
Ιδιότηταηθοποιός
ΑδέλφιαΜαρία Καλουτά
Είδος τέχνηςΚινηματογράφος, Θέατρο

Η Ειρήνη-Άννα Καλουτά (Αθήνα 29 Σεπτεμβρίου 1918 - Αθήνα 17 Απριλίου 2010) του Στεφάνου, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, πρωταγωνίστρια και θιασάρχης.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κόρη του Στέφανου Καλουτά, από οικογένεια βυρσοδεψών στη Σύρο (γι’ αυτό και η Σύρος την έχει τιμήσει και της έχει φτιάξει εκεί το δικό της καμαρίνι) και της Μανιάτισσας Κατίνας Γερακουλάκου. Απόφοιτος της Ιονίου Σχολής Θηλέων, έκανε σπουδές πιάνου και αφοσιώθηκε στο θέατρο. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη χορογραφία, την σκηνοθεσία και την καλλιτεχνική διεύθυνση.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαζί με την αδερφή της Μαρία τα δύο «Καλουτάκια», όπως έγιναν γνωστά, πήραν το βάπτισμα του πυρός στο θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη και του συζύγου της Γιώργου Χέλμη, οι οποίοι στις παραστάσεις που ανέβαζαν έβρισκαν ρόλους και για τα δύο κορίτσια.

Εμφανίστηκε σε 14 ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες ενώ στο θέατρο πρωτοεμφανίσθηκε σε ηλικία 4 ετών, στο θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη, σε έργο πρόζας. Μαζί με την αδελφή της Μαρία δημιούργησαν τα περίφημα "Καλουτάκια", παιδιά θαύματα της εποχής εκείνης, σε όλα τα είδη του μουσικού θεάτρου.

Είχε συμμετάσχει σε επιθεωρήσεις των γνωστότερων επιθεωρησιογράφων σε οπερέτες όπως: "Γλυκιά Νανά", "Διαβολόπαιδο", "Βαφτιστικός" , "Μοντέρνα κορίτσια" κ.ά. του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, "Γυναίκα του δρόμου", "Απάχηδες των Αθηνών", "Οι πειρατές" κ.ά. του Νίκου Χατζηαποστόλου, στη "Νυχτερίδα" του Γιόχαν Στράους, σε μουσικές κωμωδίες: "Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά" των Γιανουκάκη - Ριτσιάρδη, σε ηθογραφίες όπως "Το Φυντανάκι" του Χορν, σε πρόζα "Το πανηγύρι" του Χορν, σε κωμειδύλλια: "Αγαπητικός της βοσκοπούλας", "Γκόλφω", "Μαρία Πενταγιώτισσα" και άλλα πολλά.

Επί 15 χρόνια έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Αφρική και Ν. Ζηλανδία. Εμφανίστηκε στη "Salle de Gaveau" στο Παρίσι το 1950, στο "Κάρνεγκυ Χωλ" στη Νέα Υόρκη το 1954, στο "Palace Theatre" στο Λονδίνο 1968 κ.ά.

Τραγούδι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηχογράφησε με την αδελφή της Μαρία πολλούς δίσκους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά: "Μ΄ αγαπά δεν μ΄ αγαπά", "Γερακίνα", "Οι κερασιές", "Η βροχή", "Βεμ - Βεμ". Οι δε εμφανίσεις της τόσο στην τηλεόραση όσο και σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, δεν είχαν εκλείψει μέχρι τελευταία.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, είχε τιμηθεί με πλείστα διπλώματα ελληνικών πρεσβειών για τις περιοδείες της και ακόμη με πολλές στρατιωτικές μνείες για τη ψυχαγωγία του Ελληνικού Στρατού. Έμεινε θρυλική στις πολεμικές επιθεωρήσεις του 1940, ιδιαίτερα στο "Ευζωνάκι", αλλά και αργότερα σε ρόλους "Σμυρνιάς" με καταπληκτική ταχύτητα εκφοράς του λόγου.

Δίκαια χαρακτηρίστηκε "Βασίλισσα της Επιθεώρησης", ενώ μία από τις άξιες διαδόχους της στο είδος θα μπορούσε να θεωρηθεί η Ρένα Βλαχοπούλου.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άννα Καλουτά φέρεται να διατηρούσε δεσμό με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα σε νεαρή ηλικία. Απεβίωσε στις 17 Απριλίου του 2010 στην Αθήνα, στο σπίτι της, έπειτα από επιδείνωση που παρουσίασε η υγεία της τους τελευταίους μήνες. Κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στις 20 Απριλίου του 2010 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών[2].

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Τίτλος Ρόλος
1937 Δόκτωρ Επαμεινώνδας [3] Κάκια [4]
1938 Όταν ο σύζυγος ταξιδεύει [5] [4] σύζυγος
1943 Καπετάν Σκορπιός
1950 Οι απάχηδες των Αθηνών [6] Βέρα Παραλή [7]
1951 Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν Λίζα [8]
1956 Τσιγγάνικο αίμα
1962 Πρέπει να ζήσεις τίμια
1964 Ο εμίρης και ο κακομοίρης εμίρισσα Γιασμίν / Ασημίνα [7]
1965 Και οι 14 ήταν υπέροχοι
1967 Καλώς ήλθε το δολάριο [9] μαντάμ Φούλη [10]
1969 Η Σμυρνιά Σουλτάνα
1980 Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927 ηθοποιός επιθεώρησης [7]
1982 Ο ζιγκολό της Αθήνας Μάρτζι
1987 Η χήρα, ο κοντός και οι παρθένες Λόλα Πηδηχτίδου
1988 Της παλαβής Ουρανία
Μειδιάστε, παρακαλώ
Ο κοντός και οι μνηστήρες Φρόσω
Ο υπηρέτης μου κι εγώ Μιράντα

Τηλεοπτικές σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Τίτλος Κανάλι
1972 Ένα φως στην ομίχλη ΕΙΡΤ
1973 Εν τούτω νίκα ΥΕΝΕΔ
1974 Λούνα Παρκ ΕΙΡΤ
1979 Η μεγάλη παρέλαση ΕΤ2
1984 Βραδιά επιθεώρησης ΕΡΤ
1986 Η πανταχού παρούσα ΕΤ2
1990 Η μικρή μας επιθεώρηση
1991 Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης ΑΝΤ1

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.lifo.gr/now/athens/i-palia-kypseli-mia-eythymi-geitonia-me-ta-ola-tis. Ανακτήθηκε στις 16  Νοεμβρίου 2021.
  2. «Έφυγε από τη ζωή η Άννα Καλουτά». ΣΚΑΪ. 18 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305150053/http://www.skai.gr/articles/news/culture/%CE%95%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CE%B6%CF%89%CE%AE%CE%B7%CE%91%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AC170410/. Ανακτήθηκε στις 2010-04-18. 
  3. Τριπολιτσιώτης, Περικλής. «Achaia Clauss: Συνθέτοντας την ιστορία μέσα από τα Bιβλία Eπισκεπτών της». Παν/μιο Πατρών. σελ. 67. 
  4. 4,0 4,1 Αργύρης, Τσιάπος. Οι πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Σέρρες: Α. Τσιάπος. σελ. 329–344. ISBN 978-960-93-7608-2. 
  5. «Έπεσε η αυλαία για την Αννα Καλουτά». Ριζοσπάστης. 20 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  6. SophiaK. «Οι Απάχηδες των Αθηνών». Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. 7,0 7,1 7,2 «Ευζωνάκι, Σμυρνιάκι αιώνια δόξα». Τα Νέα. 19 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  8. «Εκείνες Που Δεν Πρέπει ν' Αγαπούν». iAthens.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  9. «Καλώς Ήλθε το Δολάριο πληροφορίες για την ταινία». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. «Άννα Καλουτά, αυτοκράτειρα της επιθεώρησης [ΣΙΝΕΜΑ]». MiC - GREEK MUSIC MAGAZINE. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]