Κώμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κώμος
Κώμος και Αυλητής. Αττική ερυθρόμορφη πελίκη. Ρόδος, 430 π.Χ.
ΓονείςΒάκχος

Ο Κώμος ή Κάμος, (λατ. Comus) κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν η προσωποποίηση της Διονυσιακής πομπής.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και δεν αναφέρεται στους μύθους, τον συναντάμε σε αρκετές παραστάσεις, ιδίως στην αγγειογραφία. Παρουσιάζεται ως φτερωτός νεανίας, άλλοτε ως νεαρός σάτυρος και ως ακόλουθος του Διόνυσου.

Λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Κώμο αναφέρουν στα έργα τους ο Ρωμαίος Φλάβιος Φιλόστρατος[1] και ο Νόννος ο Πανοπολίτης.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Imagines 1, 2.
  2. Διονυσιακά 2, 699.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ralph H. Singleton: Milton’s Comus and the Comus of Erycius Puteanus, περιοδικό Publications of the Modern Language Association of America, Τόμος 58, αριθ. 4, έτος 1943, Σελ. 949–957, ISSN 0030-8129, JSTOR

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]